Budowę murów miejskich otaczających gród piotrkowski rozpoczęto w XIV wieku w czasach Kazimierza Wielkiego, a ukończono dzięki fundacji królowej Jadwigi w końcu XIV wieku. Za budulec posłużyły kamień i cegła gotycka.
Średniowieczne fortyfikacje o wysokości do 4,5 metra i grubości do 2 metrów otaczały miasto wzdłuż dzisiejszych: ulicy Stronczyńskiego, Placów Kościuszki i Niepodległości, kościoła i nowego kolegium Jezuitów, ulicy Garncarskiej i Zamurowej, przekraczały ulicę Wojska Polskiego obejmując łukiem dawny klasztor i kościół Dominikanów.
Mury zamykały w swym wnętrzu nieregularny wielobok o wymiarach 340 x 300 metrów z niewielkim rynkiem, z którego wybiegało 8 ulic. Miasto posiadało 3 bramy: Krakowską (na osi Krakowskiego Przedmieścia), Wolborską (ulica Starowarszawska) i dobudowaną później Bramę Sieradzką (ulica Sieradzka). Bezpieczeństwa mieszkańców grodu strzegło 10 baszt.
Na przestrzeni wieków fortyfikacje wielokrotnie przebudowywano i restaurowano. Ostatecznie rozebrano je stopniowo w latach 1817-1910, wykorzystując kamień i cegłę do utwardzania ulic. Do dziś zachowały się jedynie trzy krótkie fragmenty dawnych obwarowań miejskich – najokazalszy w fasadzie dawnego klasztoru ss. Dominikanek przy Placu Kościuszki, drugi przy kościele oo. Jezuitów, trzeci – w narożniku Krakowskiego Przedmieścia i ulicy Garncarskiej przy plebanii fary świętego Jakuba.
*****
Galeria zdjęć:
- Zdjęcie nr 1: Fragment murów miejskich.
Mury zamykały w swym wnętrzu nieregularny wielobok o wymiarach 340 x 300 metrów z niewielkim rynkiem, z którego wybiegało 8 ulic. Miasto posiadało 3 bramy: Krakowską (na osi Krakowskiego Przedmieścia), Wolborską (ulica Starowarszawska) i dobudowaną później Bramę Sieradzką (ulica Sieradzka). Bezpieczeństwa mieszkańców grodu strzegło 10 baszt.
Na przestrzeni wieków fortyfikacje wielokrotnie przebudowywano i restaurowano. Ostatecznie rozebrano je stopniowo w latach 1817-1910, wykorzystując kamień i cegłę do utwardzania ulic. Do dziś zachowały się jedynie trzy krótkie fragmenty dawnych obwarowań miejskich – najokazalszy w fasadzie dawnego klasztoru ss. Dominikanek przy Placu Kościuszki, drugi przy kościele oo. Jezuitów, trzeci – w narożniku Krakowskiego Przedmieścia i ulicy Garncarskiej przy plebanii fary świętego Jakuba.
*****
Galeria zdjęć:
- Zdjęcie nr 1: Fragment murów miejskich.
Galeria artykułu
