Centrum Informacji Turystycznejl

Stare Miasto w Piotrkowie Trybunalskim stanowi jeden z najciekawszych w Polsce środkowej zespołów dawnej zabudowy miejskiej, z centralnie położonym rynkiem i przylegającymi doń ulicami oraz około 100 zabytkowymi budowlami z różnych okresów historii miasta. Zachowany do dziś staromiejski układ urbanistyczny sięga drugiej połowy XIII wieku, choć współcześnie istniejąca zabudowa jest znacznie późniejsza.

Rynek Trybunalski stanowi centralny punkt średniowiecznego układu urbanistycznego.

Na wschód od Starego Miasta, poza linią dawnych murów miejskich wznosi się zamek królewski zbudowany w latach 1511-1519 prawdopodobnie w miejscu pierwotnej (być może drewnianej) budowli wzniesionej – jak głosi tradycja – za sprawą Kazimierza Wielkiego.

Budowę murów miejskich otaczających gród piotrkowski rozpoczęto w XIV wieku w czasach Kazimierza Wielkiego, a ukończono dzięki fundacji królowej Jadwigi w końcu XIV wieku. Za budulec posłużyły kamień i cegła gotycka.

Piotrkowska fara zbudowana została w XIV wieku w czasach Kazimierza Wielkiego w stylu gotyckim. W 1467 roku dobudowano do niej kaplicę świętego Krzyża, w początkach XVI wieku wydłużono prezbiterium, w 1674 roku wzniesiono barokową kaplicę Matki Bożej Częstochowskiej.

Położony poza obrębem Starego Miasta klasztor oo. Bernardynów został wzniesiony w latach 1640-1643 z fundacji rodu Starczewskich na tak zwanej Łysej Górce.

Piotrkowski klasztor sióstr Dominikanek powstał w latach 1627-1673 z fundacji Katarzyny Warszyckiej. Klasztor, mimo oporu mieszczan, został dobudowany do murów obronnych.

W 1679 roku gmina żydowska w Piotrkowie otrzymała od króla Jana III Sobieskiego przywilej zezwalający na budowę bóżnicy i lokalizację cmentarza. Pierwsza drewniana bóżnica wzniesiona w 1689 roku spłonęła około 1740 roku. Wielka Synagoga powstała w latach 1791-1793 we wschodniej części miasta zwanej wtedy Wielką Wsią lub Żydowskim Miastem Piotrkowem.

Prawosławni Grecy przybyli do Piotrkowa w połowie XVIII wieku i na mocy królewskiego przywileju z 1764 roku założyli tu parafię prawosławną.

Na dawny zespół klasztorny oo. Pijarów wykorzystywany obecnie przez parafię ewangelicko-augsburską (świątynia) i do niedawna przez piotrkowskie więzienie (budynek klasztorny) składają się: barokowy kościół wzniesiony w latach 1689-1718 ze sklepioną krzyżowo nawą, szerokim profilowanym gzymsem, a we wnętrzu: ołtarzem głównym z początku XVIII wieku i barokowo-rokokowym chórem muzycznym) oraz dawny klasztor Pijarów – oba przebudowane w XIX wieku.